ἁλουργιαῖος

ἁλουργίς

ἁλουργοϐαφής
ἁλουργίς, ίδος (ἡ) [ᾰ] s. e. ἐσθής, robe de pourpre, Ar. Eq. 967 ; DH. 3, 62 ; Plut. Rom. 14, etc.
Étym. fém. d’ἁλουργής.