ἅρμαλα

ἁρμαλιά

ἁρμάμαξα
ἁρμαλιά, ᾶς (ἡ) [μᾰ] provisions, vivres, Hés. O. 558 ; 765 ; A. Rh. 1, 393 ||
E Éol. -ιή, Thcr. Idyl. 16, 35.
Étym. ἁρμός.