ἁρμόδιος
Ἁρμόδιοςἁρμόδιος, α,
ον :
I bien ajusté,
Thgn. 422
||
II fig.
1 proportionné,
convenable, agréable, Pd. N. 1, 21 ; Arstt. Plant. 2, 6, 1 ; avec le dat.
Luc. V. auct.
26 ||
2 de caractère facile,
Parth. 16
||
Cp. -ώτερος, Hpc. 1282, 50 ; sup.
-ώτατος, DH.
1, 38 ; Luc.
Laps. 5,
etc.
Étym.
ἁρμόζω.