ἁρμοττόντως

ἁρμόττω

ἁρμῶ
ἁρμόττω (impf. ἥρμοττον) att. c. ἁρμόζω (v. ce mot) Plat. Pol. 286d, etc. ; pass. ἁρμόττομαι, Plat. Rsp. 349e, 591d, etc. ||
E Ion. ἁρμόσσω, Hpc. 3, 558 Littré.