Εἰλισσός

εἱλίσσω

εἱλιτενής
εἱλίσσω, att. -ίττω (f. ίξω, ao. εἵλιξα, pf. inus. ; pass. ao. εἱλίχθην, pf. εἵλιγμαι). — Moy. (ao. εἱλιξάμην) c. ἑλίσσω, Il. 12, 49 ; Eur. Or. 171, etc. ; Hdt. 2, 38 ||
E Pl. q. pf. pass. ion. 3 pl. εἱλίχατο, Hdt. 7, 90.