εἱμαρτός

εἱματανωπερίϐαλλος

εἰμέν
εἱματ·ανω·περίϐαλλος, ου (ὁ) [ᾰᾰῐ] qui s’enveloppe de son manteau rejeté sur l’épaule, en parl. de philosophes, Hégésandre (Ath. 152a).
Étym. εἷμα, ἄνω, περιϐάλλω.