εἰρκτέον

εἱρκτή

Εἱρκτή
εἱρκτή, ῆς ()
1 prison, Hdt. 4, 146, 148 ; Thc. 1, 131 ; Xén. Cyr. 3, 1, 19 ; Plut. Cam. 36, etc. ; plur. Eur. Bacch. 497, 550 ||
2 partie retirée et secrète d’une maison, Xén. Mem. 2, 1, 5.
Étym. εἵργω.