ἐκαθεζόμην

ἕκαθεν

ἐκάθευδον
ἕκαθεν [ᾰ]
I adv.
1 de loin, Il. 2, 456 ; Pd. O. 11, 7 ; Eschl. Suppl. 421 ||
2 au loin, Od. 17, 25 ||
II prép. loin de, gén. Il. 13, 107.
Étym. ἑκάς, -θεν.