Ἑλιεύς

ἑλικάμπυξ

Ἑλίκας
ἑλικ·άμπυξ, gén. υκος (ὁ, ἡ) [ῐῠκ] qui a un bandeau roulé autour du front, ép. de Sémélè, Pd. fr. 45, 18.
Étym. ἕλιξ, ἄμπυξ.