ἐνῶρσα

ἕνωσις

ἐνωτίζομαι
ἕνωσις, εως () action de réduire en un, union, Archyt. (Stob. Ecl. 1, 714) ; Arstt. Phys. 4, 13, 2 ; Gen. et corr. 1, 10 fin ; Dysc. Adv. 559, 17.
Étym. ἑνόω.