ἑψία

ἑψιάομαι-ῶμαι

ἑψιέω
ἑψιάομαι-ῶμαι, jouer, s’amuser, Od. 17, 530, etc. ; τινι, Od. 21, 429 ; ἀμφί τινι, A. Rh. 3, 118, à qqe ch. ||
E Seul. prés. et impf. aux formes épq. suiv.: prés. 3 pl. -ιόωνται, A. Rh. 1, 459 ; impér. 3 pl. -ιαάσθων, Od. 17, 530 ; inf. -ιάασθαι, Od. 21, 429 ; A. Rh. 3, 950 ; impf. 3 pl. ἑψιόωντο, Call. Cer. 37 ; A. Rh. 2, 811.
Étym. ἑψία.