ἑψηματώδης

ἕψησις

ἑψητέον
ἕψησις, εως (ἡ)
1 action de cuire, cuisson, Hdt. 4, 61 ; Plat. Pol. 303e ; Arstt. H.A. 10, 7 ||
2 action de fondre, Th. H.P. 5, 9, 1.
Étym. ἑψέω.