ἑσμοτόκος

ἑσμοφύλαξ

ἐσνέω
ἑσμο·φύλαξ, ακος (ὁ) [ῠᾰκ] surveillant des ruches, Geop. 15, 2, 9.
Étym. ἑσμός, φύλαξ.