ἐστώ

ἕστωρ

ἑστώς
ἕστωρ, ορος (ὁ) cheville qui tient le joug attaché au timon, Il. 24, 272 ; Arr. An. 2, 3, 11 ; Plut. Alex. 18.
Étym. p.-ê. ἕζομαι ; sel. d’autres ἕκτωρ, d’ ἔχω.