ἑταιρεῖος

ἑταιρεύομαι

ἑταιρέω-ῶ
ἑταιρεύομαι, faire métier de courtisane, Plut. Ant. 18 ; ou de prostitué, Thpp. (Pol. 8, 11, 10) ; DS. 12, 21.
Étym. ἑταῖρος.