ἑτερωνυμέω-ῶ

ἑτερώνυμος

ἑτέρως
ἑτερ·ώνυμος, ος, ον [ῠ] qui diffère de nom, Nicom. Arithm. 82 ; Clém. 928.
Étym. ἕ. ὄνομα.