ἑξαγωνίζω

ἑξαγωνικός

ἐξαγώνιος
ἑξαγωνικός, ή, όν [ᾰ] hexagonal, P. Alex. Apot. 10, p. 24, l. 13 Boer.
Étym. ἑξάγωνος.