ἱερά

ἱεραγωγός

Ἱεραί
ἱερ·αγωγός, ός, όν [ᾰ] qui conduit ou dirige une fête sacrée, Hédyl. (Ath. 497d); Pol. 31, 20, 11.
Étym. ἱερός, ἄγω.