ἱερακίτης

ἱερακοϐοσκός

ἱερακόμορφος
ἱερακο·ϐοσκός, οῦ (ὁ) [ᾱ] qui nourrit ou élève des éperviers, fauconnier, El. N.A. 7, 9.
Étym. ἱέραξ, βόσκω.