ἱππάκη

ἱππακοντιστής

Ἱππακός
ἱππ·ακοντιστής, οῦ (ὁ) [ᾰ] cavalier armé de javelot ou d’une lance, Arr. Tact. 149, 189.
Étym. ἵππος, ἀ.