ἱππαστήρ

ἱππαστής

ἱππαστικός
ἱππαστής, οῦ (ὁ)
1 cavalier, Luc. Am. 46 ||
2 ardent à la course, généreux, en parl. d’un cheval, Xén. Eq. 10, 17.
Étym. ἱππάζομαι.