Ἱππουρίς

ἵππουρος

Ἵππουρος
ἵππ·ουρος, ος, ον, à queue de cheval, d’où subst. (ὁ) :
1 sorte de poisson (Coryphæna hippurus L.) Arstt. H.A. 5, 10, 2 ; Opp. H. 1, 184 ||
2 insecte, El. N.A. 15, 1 ||
3 plante, c. ἵππουρις, Hippiatr. p. 94, 30.
Étym. ἵ. οὐρά.