ἱππηλάσιος

ἱππηλάτα

ἱππηλάτας
ἱππ·ηλάτα (ὁ) [ᾰᾰ] (seul. nom. épq.) qui conduit un char, Il. 4, 387, etc. ; Od. 3, 436 et 444.
Étym. cf. ἱππηλάτης.