ἱστάτης

ἱστάω-ῶ

ἴστε
ἱστάω-ῶ, c. ἵστημι ||
E Seul. prés. ind. 3 sg. ἱστᾷ, Hdt. 4, 103 ; Thém. 23, 292, 3 pl. ἱστῶσι, Ctés. fr. Pers. 6 ; 1 Macc. 8, 1 ; impér. 2 sg. ion. ἵστη, Il. 21, 313, sbj. 2 sg. ἱστᾷς, Ar. fr. 445 ; inf. ἱστᾶν, Plat. Crat. 437 ; Thém. 20, 234. Impf. 3 sg. ἵστα, Hdt. 2, 106 ; Es. 340 Halm.