ὀδούς

ὁδοφύλαξ

ὁδόω-ῶ
ὁδο·φύλαξ, ακος (ὁ) [ῠᾰκ] gardien des routes ou des rues, Hdt. 7, 239.
Étym. ὁδός, φύλαξ.