ὁμέμπορος

ὁμέστιος

ὁμευναῖος
ὁμ·έστιος, ος, ον, qui vit au même foyer que, qui partage la demeure de, dat. Empéd. (Clém. 722) ; Ar. fr. 723 ; Pol. 2, 57, 7 ; gén. Soph. fr. 401 Dind. ; abs. Pol. 4, 33, 5.
Étym. ὁμός, ἑστία.