ὁμογνωμοσύνη

ὁμογνώμων

ὁμόγονος
ὁμο·γνώμων, ων, ον, gén. ονος, qui est du même avis, Thc. 8, 92 ; ὁ. τινί, Xén. Hell. 2, 3, 15, etc. uni de cœur et de sentiments avec qqn.
Étym. ὁμ. γνώμη.