ὁμοιοτροπία

ὁμοιότροπος

ὁμοιοτρόπως
ὁμοιό·τροπος, ος, ον, dont les mœurs, le caractère ou la manière d’être sont semblables à, dat. Thc. 1, 6 ; Hpc. 387, 36 ; abs. Thc. 3, 10 ; 8, 96 ; Arstt. H.A. 1, 1.
Étym. ὅμ. τρέπω.