ὁμολογουμένως
ὁμολογούντωςὁμολογουμένως, adv. :
1 d’un accord unanime, de
l’aveu de tous, Thc. 6, 90 ; Xén. Hell. 2, 3, 38,
etc. Plat.
Lach. 186b, Theæt. 157e, etc. ||
2 d’une manière conforme
ou analogue à, d’accord avec,
dat. Xén.
Œc. 1, 11,
etc. DL.
3, 87.
Étym.
ὁμολογέω.