ὁμόπαγος

ὁμοπάθεια

ὁμοπαθέω-ῶ
ὁμοπάθεια, ας (ἡ) [πᾰ] communauté d’affections, de peines ou de plaisirs, Plot. Enn. 2, 670, etc.
Étym. ὁμοπαθής.