ὁμό·στολος, ος, ον, envoyé
ensemble ou avec, Nonn. Jo. 18, 16 ; τινι,
A. Rh. 2, 802 ;
Nonn. Jo.
14, 69 ; avec qqn ; Soph. O.R. 212 (auj. : μονόστολον).
Étym.
ὁμ. στέλλω.
ὁμόστολος
ὁμόστοργοςὁμό·στολος, ος, ον, vêtu de
même, d’où semblable, Eschl. Suppl. 496.
Étym.
ὁμ. στολή.