ὁμοζυγία

ὁμόζυγος

ὀμόζυξ
ὁμό·ζυγος, ος, ον [ῠ]
1 attelé ensemble, Plut. M. 1008d ; p. ext. apparié, Hpc. Off. 746 ||
2 fig. homogène, Arét. p. 33, 51.
Étym. ὁμ. ζυγός.