ὑγιεινός
ὑγιεινῶςὑγιεινός, ή, όν
[ῠ]
1 qui contribue à la
santé, salubre (pays, Xén. Cyr. 1, 6, 16 ; nourriture,
Xén. Mem.
1, 6, 5 ; Plat.
Rsp. 444c, etc.) ||
2 qui concerne la santé,
Arstt. Metaph.
3, 2, 1 ; 10, 3,
3 ||
3 bien portant, sain,
Plat. Rsp.
408e,
Leg. 728e, etc. ; subst. τὸ ὑγ. Arstt. Rhet. 1, 2, 1, la santé,
p. opp. à τὸ
νοσερόν ||
Cp. -ότερος, Plat. Tim. 75b ; Arstt. Pol. 7, 11 ; sup. -ότατος, Isocr. 12a.
Étym.
ὑγιής.