ὑγροφυῶς

ὑγροχίτων

ὑγρόχυτος
ὑγρο·χίτων, ωνος (ὁ, ἡ) [ῐ] à l’humide tunique, Nonn. D. 23, 112, 311.
Étym. ὑ. χιτών.