ὕκη

ὕκης

Ὕκκαρα
ὕκης ou ὕκκης, ου () [] n. dor. du poisson de mer ἐρυθρῖνος, Call. (Ath. 284c) ; Antim. (Ath. 304f) etc. ; ou sel. d’autres, c. ἰουλίς, Ath. 327c.