ὑλίζω

ὑλικός

ὑλικῶς
ὑλικός, ή, όν []
1 matériel, corporel, Arstt. Metaph. 7, 4, 1 ; 8, 7, 7, etc. Th. C.P. 6, 6, 5 ; Plut. M. 436b, 720e ; τὸ ὑλικόν, Arstt. P.A. 6, 10, 5, la matière ||
2 charnel, d’où impur, Clém. ||
Sup. -ώτατος, Syn.
Étym. ὕλη.