ὑλοδρόμος

ὑλόκομος

ὑλοκοπέω-ῶ
ὑλό·κομος, ος, ον [ῡ] couronné de bois (litt. à la chevelure de forêts) Eur. Andr. 283.
Étym. ὕλη, κόμη.