ὑμνοδότειρα

ὑμνοθέτης

ὑμνολογέω-ῶ
ὑμνο·θέτης, ου (ὁ) :
1 poète d’hymnes, Thcr. Epigr. 11 ; Anth. 7, 428, 16 ; 12, 257 ||
2 adj. ὑμν. στέφανος, Anth. 4, 1, 2, etc. couronne de chants.
Étym. ὕ. τίθημι.