ὑπαγωγίδιον

ὑπαγωγικός

ὑπαγώγιον
ὑπαγωγικός ou mieux ἐπαγωγικός, ή, όν [ᾰ] tiré en longueur, DH. Dem. 4.
Étym. ὑπαγωγός.