ὑπαικάλλω

ὑπαινίττομαι

ὑπαιρέω
ὑπ·αινίττομαι [ῠ] faire allusion à : τινα, Dém. 348, 6, ou εἴς τινα, DH. Rhet. 9, 7, à qqn ; τι, Plut. Rom. 8, à qqe ch.