ὑπαγκάλιος

ὑπαγκάλισμα

ὑπάγκαλος
ὑπαγκάλισμα, ατος (τὸ) [ῠκᾰ]
1 action de prendre dans ses bras, étreinte, Eur. Tr. 752 ||
2 embrassement, Soph. Tr. 540.
Étym. ὑπαγκαλίζω.