Ὕπατα

ὑπατεία

ὑπατεύω
ὑπατεία, ας (ἡ) [ῠᾰτ]
1 charge ou fonction de consul, consulat, Plut. Popl. 10, etc. ||
2 c. ἀνθυπατεία, App. Iber. 83.
Étym. ὑπατεύω.