ὑπερασπάζομαι

ὑπερασπίζω

ὑπερασπισμός
ὑπερ·ασπίζω, couvrir de son bouclier, prendre la défense de, protéger, acc. Pol. 6, 39, 6 ; DS. 17, 99 ; Plut. Cor. 3, etc. ; gén. Arr. An. 6, 28, 6 ; Spt. Gen. 15, 1, etc. ; avec ὑπέρ et le gén. Spt. 4 Reg. 19, 34 ; Esaï. 31, 5 ; abs. Plut. Marc. 2 ; Arr. An. 7, 5, 8.