ὑπερπαίω

ὑπερ·παίω (d’ord. au prés. et surt. au pf. ὑπερπέπαικα) l’emporter sur (litt. frapper sur) gén. Ar. Eccl. 1118 ; τινί τινα, Dém. 1217, 18, sur qqn en qqch. ; cf. Pol. 14, 5, 14 ; Luc. Im. 9, etc.