ὑπερπίμπλημι
ὑπερπίνωὑπερ·πίμπλημι (f.
ὑπερπλήσω, ὑπερέπλησα, etc.) remplir outre mesure, acc. El. N.A. 16, 12 ; d’où rassasier ou gorger
de, gén. Soph.
O.R. 874 ;
dat. Soph.
O.R. 779 ;
abs. au pass.
Hpc. 536, 39 ;
Arstt. H.A.
9, 40, 29 ; Nic. 3, 11, 3,
etc. ; Ath.
453a.