ὑποϐλήδην
ὑπόϐλημαὑποϐλήδην, adv. :
1 en prenant la parole à
son tour, en répliquant, Il. 1, 292 ; A. Rh.
3, 400, 1119 ; Col. 146 ||
2 par supposition
d’enfant, Man. 6,
292 ||
3 en dessous, de travers
(regarder) Hh. Merc. 415 ||
E Dor. ὑποϐλήδαν
[ᾱ] Dius
(Stob. Fl.
65, 17).
Étym.
ὑποϐάλλω.