ὑποχορηγία

ὕποχος

ὑποχραίνω
ὕποχος, ος, ον :
1 soumis à, dépendant de, dat. Xén. An. 2, 5, 7 ; gén. Eschl. Pers. 24 ||
2 accusé de, gén. Dém. 1315, 11.
Étym. ὑπέχω.