ὑπόδεσις
ὑποδεσμίςὑπόδεσις, εως
(ἡ)
1 action d’attacher en
dessous, Hpc. Off. 743 ; particul. action d’attacher ses sandales,
Arstt. Pol.
1, 9, 2 ; Cæl.
1, 4, 6 ; Luc.
Gall. 26
||
2 sandale, chaussure,
Xén. Mem.
1, 2, 5 ; Plat.
Charm. 173b ; au plur. Plat. Prot. 322a, Rsp. 425b.
Étym.
ὑποδέω.