ὑποκερχαλέος

ὑποκεφάλαιον

ὑπόκηρος
ὑπο·κεφάλαιον, ου (τὸ) [ᾰ] coussin pour la tête, oreiller, Hpc. Fract. 757 ; Arét. p. 75, 14.
Étym. ὑ. κεφαλή.