ὑπονομευτής

ὑπονομεύω

ὑπονομή
ὑπονομεύω :
1 miner, Din. (Phot. p. 629, 17) ||
2 machiner secrètement : τί τινι, DH. 3, 23, qqe ch. contre qqn.
Étym. ὑπόνομος.